انذارهای لوط (قرآن)از وظایف حضرت لوط علیه‌السلام، انذار قومش بود. در این مقاله آیات مرتبط با انذارهای لوط علیه‌السلام معرفی می‌شوند. ۱ - انذار قبل از عذاباخطار لوط علیه‌السلام به قوم خويش، پيش از رسيدن عذاب الهى بر آنان: «فلمّا جآء ءال لوط المرسلون• قالوا بل جئنك بما كانوا فيه يمترون؛ هنگامي كه فرستادگان (خدا) به سراغ خاندان لوط آمدند. گفتند ما همان چيزي را براي تو آورده ايم كه آنها (کافران) در آن ترديد داشتند (ما ماءور عذابيم).» مقصود از «ما» در جمله «بما كانوا فيه يمترون» عذاب است؛ بنابراين، ترديد كردن قوم لوط درباره عذاب الهى، اين نكته را بيان مى‌كند كه آنان از عذاب، انذار شده بودند. ۲ - انذار از عذاب استیصالانذار لوط علیه‌السلام به قوم خويش، از گرفتار شدن به عذاب استیصال: ۱. «ولوطا إذ قال لقومه أتأتون الفحشة وأنتم تبصرون• أئِنّكم لتأتون الرّجال شهوة مّن دون النّساء بل أنتم قوم تجهلون• وأمطرنا عليهم مّطرا فساء مطر المنذرين؛و لوط را به ياد آور هنگامي كه به قومش گفت آيا شما به سراغ كار بسيار قبيح مي‌رويد در حالي كه (زشتي و نتايج شوم آنرا) مي‌بينيد؟ آيا شما بجاي زنان به سراغ مردان از روي شهوت مي‌رويد؟ شما قومي جاهل هستيد. سپس باراني (از سنگ) بر آنها فرستاديم (كه همگي زير آن مدفون شدند) و چه بد است باران انذارشدگان.» ۲. «وثمود وقوم لوط وأصحب ليكة أولئك الأحزاب• إن كلٌّ إلّاكذّب الرّسل فحقّ عقاب؛ و قوم ثمود و لوط و اصحاب ایکه (قوم شعيب)، اينها احزابي بودند (كه به تكذيب پيامبران برخاستند). هر يك از اين گروهها رسولان را تكذيب كردند، و عذاب الهي درباره آنها تحقق يافت.» ۳. «و عاد وفرعون وإخون لوط• ... كلٌّ كذّب الرّسل فحقّ وعيد؛ و همچنين قوم عاد و فرعون و قوم لوط. ... هر يك از آنها فرستادگان الهي را تكذيب كردند و وعده عذاب درباره آنها تحقق يافت.» مقتضاى اخبار از عذاب به «حق وعيد» اين است كه قوم لوط پيش‌تر انذار شده باشند. ۴. «كذّبت قوم‌لوط بالنّذر• ولقد أنذرهم بطشتنا فتماروا بالنّذر؛قوم لوط انذارهاي (پي درپي پيامبرشان را) تكذيب كردند. او آنها را در مورد مجازات ما انذار كرد، ولي آنها اصرار بر مجادله و القاء شك داشتند.» ۲.۱ - علت انذار به استیصالهشدار لوط علیه‌السلام به قوم خود از عذاب استيصال به دليل ارتكاب عمل زشت لواط: «كذّبت قوم لوط المرسلين• إذ قال لهم أخوهم لوط ألاتتّقون• أتأتون الذّكران من العلمين• وأمطرنا عليهم مّطرا فساء مطر المنذرين؛قوم لوط فرستادگان (خدا) را تكذيب كردند. هنگامي كه برادرشان لوط به آنها گفت آيا تقوا پيشه نمي‌كنيد؟ آيا در ميان جهانيان، شما به سراغ جنس ذكور مي‌رويد؟ (اين زشت و ننگين نيست ؟) و باراني (از سنگ) بر آنها فرو فرستاديم، چه باران بدي بود اين باران انذار شدگان.» ۳ - رفتار قوم لوط در برابر انذاررفتار قوم لوط در برابر انذارهای الهی عبارتند از: ۳.۱ - تکذیب انذارتکذیب انذارهاى الهى به وسيله قوم لوط: «كذّبت قوم لوط بالنّذر؛قوم لوط انذارهاي (پي درپي پيامبرشان را) تكذيب كردند.» ۳.۲ - تردید در انذارتردید قوم لوط، مانع اثرپذيرى آنان از انذارها: ۱. «فلمّا جآء ءال لوط المرسلون• قال إنّكم قوم مّنكرون• قالوا بل جئنك بما كانوا فيه يمترون؛هنگامي كه فرستادگان (خدا) به سراغ خاندان لوط آمدند. (لوط) گفت شما گروه ناشناسي هستيد! گفتند ما همان چيزي را براي تو آورده ايم كه آنها (كافران) در آن ترديد داشتند (ما ماءور عذابيم).» ۲. «كذّبت‌قوم لوط بالنّذر• ولقد أنذرهم بطشتنا فتماروا بالنّذر؛قوم لوط انذارهاي (پي درپي پيامبرشان را) تكذيب كردند. او آنها را در مورد مجازات ما انذار كرد، ولي آنها اصرار بر مجادله و القاء شك داشتند.» ۳.۳ - اعراض از انذارروىگردانى قوم لوط از انذار وى با تهدید آن حضرت به اخراج از شهر: ۱. «كذّبت قوم لوط المرسلين• إذ قال لهم أخوهم لوط ألاتتّقون• فاتّقوا اللّه وأطيعون• قالوا لئن لّم تنته يلوط لتكوننّ من المخرجين؛قوم لوط فرستادگان (خدا) را تكذيب كردند. هنگامي كه برادرشان لوط به آنها گفت آيا تقوي پيشه نمي‌كنيد؟ تقوي الهي پيشه كنيد و مرا اطاعت نمائيد. گفتند: اي لوط اگر از اين سخنان خودداري نكني از اخراج‌شوندگان خواهي بود.» ۲. «ولوطا إذ قال لقومه أتأتون الفحشة وأنتم تبصرون• أئِنّكم لتأتون الرّجال شهوة مّن دون النّساء بل أنتم قوم تجهلون• فما كان جواب قومه إلّا أن قالوا أخرجوا ءال لوط مّن قريتكم ...• وأمطرنا عليهم مّطرا فساء مطر المنذرين؛و لوط را به ياد آور هنگامي كه به قومش گفت آيا شما به سراغ كار بسيار قبيح مي‌رويد در حالي كه (زشتي و نتايج شوم آنرا) مي‌بينيد؟ آيا شما بجاي زنان به سراغ مردان از روي شهوت مي‌رويد؟ شما قومي جاهل هستيد. آنها پاسخي جز اين نداشتند كه به يكديگر گفتند: خاندان لوط را از شهر و ديار خود بيرون كنيد ... سپس باراني (از سنگ) بر آنها فرستاديم (كه همگي زير آن مدفون شدند) و چه بد است باران انذار شدگان.» ۴ - پانویس
۵ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۵، ص۱۷۲، برگرفته از مقاله «انذارهای لوط علیه‌السلام». |